Μαθήματα ζωής από τον Irvin Yalom

Συντάκτης: Χάρης Μαυροκέφαλος, Φιλόλογος

Τι μαθήματα ζωής μπορούμε να αντλήσουμε από τη φιλοσοφία του ψυχοθεραπευτή,  Irvin Yalom;

Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για τον διάσημο Αμερικανό ψυχοθεραπευτή,  Irvin Yalom.

Ο 88χρονος σήμερα, Irvin, είναι ο άνθρωπος  που έχει βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους ανά τον κόσμο να αντιμετωπίσουν την ανθρώπινη φύση τους και να αποδεχτούν τον αναπόφευκτο μελλοντικό τους θάνατο.

Πλέον θεωρείται ίσως ο σπουδαιότερος, εν ζωή, εκπρόσωπος της Υπαρξιακής σχολής στην ψυχοθεραπεία.

Λίγες πληροφορίες για τη ζωή του

Ο Irvin David Yalom, γεννημένος στην Ουάσιγκτον το 1931.

Οι γονείς του ήταν πάμφτωχοι μετανάστες από την Πολωνία και έπιασαν δουλειά εκεί ως υπάλληλοι σε ένα μανάβικο.  Mε τα χρήματα που έβγαζαν, οριακά τους έφτανε να νοικιάσουν ένα διαμέρισμα και να τρώνε μια μερίδα φαγητό την ημέρα ο καθένας.

«Ήθελα να έρθει κάποιος να με σώσει από όλα τούτα»,  γράφει ο ίδιος ο Yalom στην αυτοβιογραφία του…

Μιας και δεν φαινόταν όμως να ερχόταν κάποιος να τον σώσει, αποφάσισε ο ίδιος να σώσει τον..εαυτό του.

Έτσι προετοιμάστηκε σκληρά και τελικά πέρασε στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Τζορτζ Ουάσιγκτον,  από όπου πήρε μετεγγραφή στο τρίτο έτος για το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης.

Αργότερα επέλεξε να ακολουθήσει την ειδικότητα της Ψυχιατρικής.

Αφού αποφοίτησε,  ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του καριέρα στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του εκεί το 1960.

 Από τότε εργάζεται  ως ψυχοθεραπευτής, κάνοντας τόσο ατομικές, όσο και ομαδικές συνεδρίες.

Με την σύζυγό του,  Marilyn Yalom, με την οποία παντρεύτηκε το 1954

Σήμερα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εν ζωή εκπροσώπους της Υπαρξιακής σχολής στην ψυχοθεραπεία, ενώ είναι και συγγραφέας του εγκυρότερου και πληρέστερου εγχειριδίου υπαρξιακής ψυχοθεραπείας, που ονομάζεται «Existential Psychotherapy»

«Η ζωή είναι μια σπίθα ανάμεσα σε δύο όμοια κενά: το σκοτάδι πριν τη γέννηση και το σκοτάδι μετά το θάνατο.»

Είναι αλήθεια ότι κανείς δεν θυμάται κάτι πριν από την γέννησή του.

Ο βασικός λόγος είναι ότι πριν από γέννησή μας δεν υπήρχε η συνείδησή μας. Αφού γεννηθήκαμε όμως, η συνείδησή μας απέκτησε «ζωή» και πλέον μπορούσαμε μέσω των αισθήσεών μας,  αλλά και της νόησής μας να αντιληφθούμε τον κόσμο.

Βέβαια μόλις πεθάνουμε πάλι θα επιστρέψουμε στην πρότερη κατάστασή μας: στην απώλεια συνείδησης, στο απόλυτο … σκοτάδι.

Όμως όσο έχουμε το προνόμιο να βρισκόμαστε στο…  φως, έχουμε τη δυνατότητα να απολαύσουμε τη ζωή μας …

«Προκειμένου να αγαπήσεις τον εαυτό σου, χρειάζεται να συμπεριφέρεσαι με τρόπο που θαυμάζεις…»

Έχει τεράστια σημασία να μας αρέσει ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε τόσο στον εαυτό μας, όσο και στους άλλους.

Γιατί εάν συμπεριφερόμαστε με τρόπο που δεν μας αρέσει, στο τέλος της μέρας νιώθουμε τύψεις και μια δυσαρέσκεια για τον εαυτό μας.

Επομένως αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να ενεργούμε με βάση τις αξίες μας.

Μόνο όταν ζούμε στη βάση των προσωπικών μας αξιών,  τελικά είμαστε ευχαριστημένοι από τον εαυτό μας. Και όσο περισσότερο είμαστε ευχαριστημένοι από τον εαυτό μας, τόσο περισσότερο τον αγαπάμε και τον εκτιμάμε.  

«Για να πλάσεις παιδιά πρέπει πρώτα να πλάσεις τον εαυτό σου. Αλλιώς θα αναζητάς να τα πλάσεις μέσα από ζωώδεις ανάγκες ή από μοναξιά, ή για να μπαλώσεις τρύπες δικές σου. Το καθήκον σου σαν γονιός δεν είναι να παραγάγεις άλλον έναν εαυτό, αλλά κάτι υψηλότερο.»

Δεν είναι δύσκολο για ένα ζευγάρι να αποκτήσει παιδιά – τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις.

Το δύσκολο είναι να μπορούν οι γονείς αυτοί να τα μεγαλώσουν αξιοπρεπώς, αφού οι ίδιοι έχουν ήδη καλλιεργήσει τον εαυτό τους.

Το βασικότερο βέβαια είναι να μην θέλεις να κάνουν τα παιδιά σου αυτά που θέλεις εσύ να κάνουν, αλλά να τα βοηθήσεις να κάνουν ο,τι θέλουν τα ίδια!

«Αργά ή γρήγορα πρέπει να παρατήσεις την ελπίδα για ένα καλύτερο… χθες!»

Πολλές φορές στεναχωριόμαστε για γεγονότα που συνέβησαν στη ζωή μας κατά το παρελθόν.

Τέτοια γεγονότα μπορεί να είναι για παράδειγμα :

  • ευκαιρίες που δεν εκμεταλλευτήκαμε
  • μια απόλυση από εργασία
  • ένας χωρισμός με μια πρώην σύντροφό μας
  • μια απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου μας
  • αποτυχίες μας σε εξετάσεις οπουδήποτε είδους.

Ωστόσο το παρελθόν δεν αλλάζει όσο και αν το θέλουμε. Και εάν κάτι δεν μπορούμε να το αλλάξουμε,  τότε για ποιο λόγο να μας στεναχωρεί;

Μπορούμε απλά να αποδεχτούμε ό,τι συνέβη στο παρελθόν και να μη χάνουμε άλλο πολύτιμο χρόνο από την ζωή μας.

Ας επικεντρωθούμε λοιπόν στο τι μπορούμε να κάνουμε στο παρόν,  ούτως ώστε να έχουμε ένα καλύτερο …μέλλον!

Συντάκτης: Χάρης Μαυροκέφαλος, Φιλόλογος

Influence:

Γεννήθηκα το 1995 στην Αθήνα και είμαι αριστούχος απόφοιτος του τμήματος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών…